Rodzicu, by pomóc swemu Dziecku zaadaptować się do nowej sytuacji, jaką jest pobyt w przedszkolu/żłobku:
- Wyjaśniaj:
- poświęć czas, aby dziecko mogło oswoić się z myślą, że idzie do przedszkola (wyjaśnij swojemu dziecku, że niedługo zostanie przedszkolakiem/żłobkowiczem i co to dla niego oznacza)
- informuj dziecko, że w przedszkolu/żłobku będzie spędzało czas z innymi dziećmi bez rodziców
- poinformuj dziecko, z jakich powodów będzie chodzić do przedszkola/żłobka (np. mama/tata pracują itp.)
- czytaj dziecku opowiadania, których bohaterowie chodzą do przedszkola/żłobka
- Pokaż (mów, opisuj) zalety przedszkola/żłobka (np. nowe zabawki, nowi koledzy, pani nauczycielka (ciocia), która zna ciekawe zabawy, wierszyki, piosenki).
- Dobrze myśl i mów o placówce:
- okazuj radość i ciesz się z dzieckiem, że idzie do przedszkola/żłobka
- rano budź dziecko z uśmiechem na twarzy
- nie wypowiadaj się negatywnie w obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytu dziecka w przedszkolu/żłobku (paniach nauczycielkach, jedzeniu, zajęciach, innych dzieciach, itp.)
- niedopuszczalne jest straszenie przedszkolem/żłobkiem w rodzaju: tam cię nauczą, tam zrobią z ciebie grzeczne dziecko, powiem „cioci”, że…
- Opowiedz dziecku o własnym pobycie w przedszkolu/żłobku
- oglądajcie zdjęcia z okresu, w którym sam byłeś/byłaś przedszkolakiem.
- Ćwicz z dzieckiem czynności samoobsługi (np. mycie rąk, umiejętność samodzielnego jedzenia, samodzielne korzystanie z toalety, ubieranie się, rozpoznawanie swoich rzeczy, znajomość własnego imienia i nazwiska) w formie sprawiającej mu radość.
- Zrób z dzieckiem razem zakupy do przedszkola/żłobka (kapcie, wygodne ubranie itp.)
- Odpowiednie ubranie/obuwie:
- ubieraj dziecko w ubrania, które zapewnią mu swobodę ruchu
- przygotuj wygodne ubranie, tak by nie miało kłopotu przy wkładaniu, zapinaniu.
- Pozytywne emocje:
- rano budź dziecko z uśmiechem na twarzy
- bądź cierpliwa/cierpliwy; nie ponaglaj dziecka. Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień.
- przy odbiorze, witaj swoje dziecko uśmiechem, chwaląc je, że było dzielne (uśmiechaj się zarówno przy pożegnaniu, jak i odbierając dziecko)
- samemu/samej nie stwarzaj cierpiętniczej atmosfery (okazuj radość i ciesz się z dzieckiem, że idzie do przedszkola/żłobka)
- Krótki czas pożegnania:
- nie przedłużaj zbytnio swojego pobytu w szatni
- pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, całus, pa- pa
- im dłużej trwa rozstanie – tym bardziej rośnie żal i niepewność w dziecku
- staraj się nie uciekać, wymykać z przedszkola
- nie przekazujemy dziecka z rąk do rąk dziecko na nóżkach wchodzi z ciocią z rączkę do sali
- prosimy o niewchodzenie do sali (obecność obcej osoby powoduje strach u innych dzieci); mile widziane pukanie i poczekanie aż ciocie otworzą drzwi
- Traktuj dziecko poważnie:
- nie mów dziecku, że zaraz po nie wrócisz, jeśli tego nie zrobisz
- nie obiecuj dziecku, że odbierzesz je po obiedzie, skoro wiesz, że nie będziesz mógł tego uczynić
- bądź zawsze punktualna/ny, a jeśli wiesz, że się spóźnisz, uprzedź swoje dziecko o tym
- powiedz dziecku, kto po nie przyjdzie
- powiedz, że je kochasz i na pewno je odbierzecie.
- Czas „po przedszkolu/żłobku”:
- przy odbiorze nie zmuszaj dziecka do opowiadania „już i teraz” o tym, co działo się w przedszkolu/żłobku, co jadło; to wywołuje tylko niepotrzebny stres (dziecko samo podzieli się z Tobą nowinami w odpowiednim momencie- o ile potrafi już mówić)
- staraj się znaleźć dużo czasu i cierpliwości dla swojego dziecka po południu.
- Nie tylko mama:
- warto, by dziecko odprowadzał czasem tata – w relacjach z tatusiami dzieci zwykle rzadziej się „rozklejają” (płaczą, kapryszą).
- Kocha/nie kocha:
- nie wymagaj, by Twoje dziecko od razu pokochało przedszkole, na wszystko przychodzi czas, pozwól mu wejść w nowe środowisko w swoim rytmie
- pomóż swojemu dziecku wyrażać emocje jak: radość czy smutek.
Nie nagradzaj dziecka za pozostanie w przedszkolu (zabawkami, słodyczami, inne), bo będzie to odbierać jako rekompensatę za „niedogodność” jaka je spotyka.
